MISPELGELEI: EEN APART POTJE!

Mispelgelei, het is weer eens iets anders. Ik had er eerlijk gezegd nul komma noppes ervaring mee. Een vroegere collega hielp me echter van mijn mispelvrees af met een hele zak van deze vruchten. “Goed rot, zoals ze moeten zijn”, lachte meneerke nog fijntjes.

Pas nadat ik de zak in ontvangst genomen had, kwam de mispel uit de mouw. Hij had vorig jaar zelf een poging ondernomen om mispelconfituur te maken – tot een gat in de nacht geprobeerd – en het resultaat was een catastrofe.

Ne cadeau noemen ze dat dus zo een zak mispels. Soit. Bij thuiskomst heb ik eens boos naar die trawanten gekeken, de regels van het huis uitgelegd en mijn “uniform” voorgebonden.

Ik heb onmiddellijk twee versies getest: eentje met limoensap, zwarte peper en fijne suiker en een andere versie met citroensap, kaneel en confituursuiker (2:1).

De eerste versie proefde een beetje tegendraads. De tweede versie zat er knal op. Door de kaneel gaat u mee in de smaak van de mispel. Het citroensap zorgt ervoor dat alles wat frisser wordt.

Mispelgelei

Wat haalt u in huis voor deze mispelgelei? (voor 3 potjes van 230 ml)

  • 1 kg mispels (goed rijp – het moet één nachtje vorst geweest zijn voor u ze plukt of u speelt vals met de diepvriezer…)
  • 1,2 liter water (de mispels moeten onder water staan)
  • 3 à 4 eetlepels citroensap (op ongeveer 600 ml sap)
  • confituursuiker (versie 1 kg suiker voor 2 kg fruit)
  • snuifje kaneel

Mispelgelei, it is!

Snijd de mispels in twee stukken. Zet ze onder water en laat alles gedurende een 40 minuten afgedekt koken. Zet de pot van het vuur. Voor extra smaak kan u de kookpot een nachtje laten staan. (een mooie tip van De Jambrouwerij)

Neem een zeef met een steriele geleidoek (neteldoek) en giet de bruine mispelsmurrie hierin. U krijgt zo een helder mispelsapje.

Meet hoeveel sap u overhoudt na het filteren en reken per deciliter sap, 60 g confituursuiker. Voeg de suiker toe en vervolgens het citroensap. Ook de kaneel mag er nu bij. (Kaneel is iets persoonlijk: proef even en voeg een extra snuifje toe als uw smaakpapillen dat wensen.) Roer om en breng aan de kook.

Na drie minuten goed doorkoken, doet u de stollingstest. Is uw gelei klaar, dan mag u het schuim verwijderen. Giet daarna de hete gelei in steriele confituurpotjes. Sluit ze en keer de potjes om.

20 Reacties

  • johan

    mispels zijn op zijn best als ze overrijp zijn. maar dat zijn ze niet allemaal tegelijk. daarom leg ik ze ergens weg en ga ik om de paar dagen eens kijken/voelen. de rijpe snij ik in twee en worden dan ingevroren tot er voldoende zijn voor je lekker recept. bedankt!

  • Anja

    Gisteren ook mispelgelei gemaakt. op 1,4 kg anderhalve appelsien (alles in stukjes) en twee kaneelstokken (waren niet zo’n grote) laten mee koken. Nadien door handdoek (ik had geen neteldoek meer) ging ook prima. Het sap met geleisuiker (500gr per liter) ingekookt. Heel lekker. Ik probeer ook eens met de speculaaskruiden. Maar deze versie was zeker ook een topper.

  • Marc Goethijn

    Mispels geven niet erg veel sap. Je kan ze koken in veel water (“tot ze onderstaan” in het recept). Maar dan maak je eigenlijk gelei van water. Een goed alternatief is mispelmoes (of noem het confituur). Kook de mispels in weinig water, zoals je appelmoes zou maken. Als ze zacht zijn roer je ze door een roerzeef (in ’t Vlaams passe-vite). Dat ding dat onze oma’s gebruikten heeft echt nog zijn nut in de keuken. Die houdt alle pitten en schillen tegen, maar laat nog flink wat pulp door. Je bekomt een soort moes. Hiermee ga je aan de slag zoals je confituur maakt. Als de moes te droog is kan je nog altijd wat water toevoegen. Dit heeft twee voordelen: je haalt meer uit je mispels en de smaak is veel geconcentreerder. Het nadeel is natuurlijk dat je geen mooie heldere gelei hebt. Ik voeg naast citroen en kaneel ook wat muskaatnoot toe, maar dat hangt af van je smaak. Zorg ervoor dat je mispels voldoende ‘rot’ zijn. Het truukje met de diepvries lukt wel, maar daardoor worden de mispels alleen maar zacht, maar ze maken niet de suiker aan zoals gebeurt in het natuurlijk rijpingsproces. Dat komt ook de smaak niet ten goede.

  • Tom Hermans

    vandaag mijn tweede batch gemaakt van 4,5kg vruchten. wij hebben een grote boom staan en elk jaar zag ik die vruchten op de grond liggen rotten en dat vond ik zonde. dit jaar tijdens mijn ziekte verlof er dan toch eens aan begonnen met dit recept, en het valt hier thuis reuze in de smaak! ik heb enkel de rijpe donkere zachte vruchten geplukt en werk dan als volgt:
    – grof wassen van de vruchten (tip; de rijpe vruchten zinken, de onrijpe drijven!)
    – gewooon eens platnijpen en in de kookpot doen (half doorsnijden kost meer moeite en tijd en een vuil mes)
    – papje net onder water zetten, 40 minuten laten koken en nacht laten staan
    – met een pollepel de koude pap in een oude tetra doek scheppen die in een zeef ligt en de pap uitwringen en knijpen tot je verschillende bollen mispelresidu overhoudt en 2775g helder mispelsap
    – 16 EL citroensap
    – 2,5 KL afgestreken speculaaskruiden (anders overheerst de smaak te erg)
    – 3x500g gelfix (500g per 900ml sap staat er op het pakje en dat kwam mooi uit)
    – 3 a 4 minuten koken en in steriele potjes gieten.

    nu rest me de vraag, wat doe ik met die 7 bollen uitgewrongen mispel residue? kan ik hier geen likeurtje van maken of zo? iemand een idee?

  • Linda

    Dankjewel voor dit heerlijke recept. Had van iemand mispels gekregen en wist echt niet wat ik daar van moest maken… Na enig opzoekwerk kwam ik u recept tegen. Gelijk geprobeerd en het is héérlijk ☺️

  • paul

    Heb sap van mispels gemaakt door de rijpe mispels ( één nacht vorst) in sapstomer te doen (gebruik ik ook voor kweepeer en soms voor rode bessen).

    Gelei gemaakt met 750 gr kristalsuiker per liter sap. Iets meer dan twintig minuten geduldig roeren in de hete brij.
    (met minuutsuiker duurt dat waarschijnlijk wel iets minder lang)
    Toegevoegd : één zakje echte vanillesuiker.

    Heerlijk, smaak doet denken aan rozenbottelgelei.

  • Johan

    Gisteren gaan plukken en aldaar eens een niet-rot exemplaar geproefd “recht van de struik” : direct uitgespuugd ! Zo bitter ! Bwaak !
    Nachtje in de vriezer en vanmorgen laten ontdooien op een rooster. De vruchten zijn dan nog steeds niet “rot” maar wel malser en lekkerder : de smaak zit in de buurt van peren, inclusief de steencellen.
    Nadien alle vruchten gepeld (dat bruin vel zit vol bittere tannines dus dat mag weg; het gaat er ook gemakkelijk af), opgekookt, gepurreerd en gelei gemaakt.
    Een aparte smaak : zoet maar met een bitter nasmaakje. Voor herhaling vatbaar maar wel veel afval : vellen, pitten…)
    Dit was de laatste confituur van het jaar. In 2017 starten we opnieuw !

  • maj

    lieve madam konfituur… vraagje: ik heb juist geleisuiker gekocht, maar nu ik thuis ben zie ik dat er opstaat: 1kg suiker + 1 kg fruit… in Uw recepten lees ik :1 kg suiker 2 kg fruit… is dat dan een ander pak ? ik heb geleisuiker van Tienen… kooktijd 4 minuten… dank voor je antwoord

    • Madam Confituur

      Dag Maj, dat is inderdaad een andere soort suiker. U kan meestal het één niet zo maar door het ander vervangen. Dan kan u problemen krijgen met stolling of houdbaarheid.

  • inèske

    Een recept gevonden en met succes geprobeerd ; bij het sap speculaaskruiden doen samen met een beetje citroensap en confituursuiker, heerlijk.

    Ik heb ook de mispels al eens gekookt, de brei door de roerzeef doen en met de bekomen moes confituur maken, al of niet met een smaakje van kaneel, citroen, speculaaskruiden…

  • anne

    Toen ik kind was, had ik mispels onder mijn bed (stiekem) van een hele mooie boom die nu al lang niet meer bestaat. Mijn vraag dus “waar kan ik die vinden” ? Graag wel in de provincie antwerpen blijven (bovenaan)

    groetjes
    annefien

  • Hilde

    De directrice van de school van mijn kindjes bracht een paar dozen mispels mee naar school waarvan iedereen mocht nemen. Omdat ze er na een paar nog onaangeroerd bij stonden, besloot ik deze tot nog toe onbekende en vreemd uitziende fruitsoort een kans te geven, zeker nadat ik dit recept gevonden had.
    En het was er inderdaad knal op! De smaal is echt 200% geslaagd!

    Slechts 1 probleemke…. Het zalige spul weigert halsstarrig om in te dikken. Pectine had ik niet in huis, en dus heb ik hem terug opgekookt met agar agar, maar veel heeft dit niet uitgehaald…

    Toch nog pectine proberen???

    • Madam Confituur

      Ik vrees dat er hier eerder een kooktijd-probleempje is. (of u bent te enthousiast geweest… te grote hoeveelheden?). Soit, pec plus kan zeker redding brengen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.